MECHANIZMY UMOZLIWIAJACE DOSTĘP WIELU UŻYTKOWNIKOM

Strony: Główna
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 1213










ADSL
Asymmetric Digital Subscriber Line, ADSL (ang. asymetryczna cyfrowa linia abonencka), to technika umożliwiająca asymetryczny
dostęp do sieci teleinformatycznych a w tym do Internetu i będąca odmianą DSL. Asymetria polega tutaj na tym, iż przesyłanie
danych do użytkownika (z Internetu) jest szybsze od odwrotnego transferu. Technologia ta stworzona została z myślą
o użytkownikach częściej odbierających dane (np. ze stron internetowych) niż wysyłających dane.

W standardzie tym wykorzystuje się zwykłe, miedziane kable telefoniczne. ADSL pozwala na dużo szybszą komunikację
niż technologia modemów telefonicznych, w której wszystkie sygnały muszą być konwertowane na sygnał analogowy
(po stronie nadawcy), a następnie najczęściej znowu na sygnał cyfrowy (po stronie odbiorcy).
W technologii ADSL sygnał po obu stronach jest cyfrowy i dlatego, aby możliwa była wymiana danych,
zarówno abonent jak i operator (ISP), muszą umieścić na obu końcach linii telefonicznej modemy ADSL.
W niektórych rozwiązaniach technicznych odbiorca Internetu musi dodatkowo skorzystać z filtru (splitera),
który rozdziela sygnał ADSL od telefonicznego.

ADSL pozwala na transmisję z prędkością od 16 kb/s do 24 Mb/s.
Prędkość, z jaką można wysyłać dane, jest zwykle znacznie niższa.

NAT
(skr. od ang. Network Address Translation, tłumaczenie adresów sieciowych; czasem Native Address Translation,
tłumaczenie adresów rodzimych), znane również jako maskarada sieci lub IP (od ang. network/IP masquerading)
– technika przesyłania ruchu sieciowego poprzez router, która wiąże się ze zmianą źródłowych lub docelowych adresów IP,
zwykle również numerów portów TCP/UDP pakietów IP podczas ich przepływu. Zmieniane są także sumy kontrolne
(tak IP jak i TCP/UDP), aby potwierdzić wprowadzone zmiany.
Większość systemów korzystających z NAT ma na celu umożliwienie dostępu wielu hostom w sieci prywatnej do
internetu przy wykorzystaniu pojedynczego publicznego adresu IP (zob. brama sieciowa).
Niemniej NAT może spowodować komplikacje w komunikacji między hostami i może mieć pewien wpływ na osiągi.
Zastosowanie NAT

Wraz ze wzrostem liczby komputerów w Internecie, zaczęła zbliżać się groźba wyczerpania puli
dostępnych adresów internetowych IPv4. Aby temu zaradzić, lokalne sieci komputerowe,
korzystające z tzw. adresów prywatnych (specjalna pula adresów tylko dla sieci lokalnych),
mogą zostać podłączone do Internetu przez jeden komputer (lub router),
posiadający mniej adresów internetowych niż komputerów w tej sieci.

Router ten, gdy komputery z sieci lokalnej komunikują się ze światem,
dynamicznie tłumaczy adresy prywatne na adresy zewnętrzne, umożliwiając użytkowanie
Internetu przez większą liczbę komputerów niż posiadana liczba adresów zewnętrznych.

NAT jest często stosowany w sieciach korporacyjnych (w połączeniu z proxy) oraz sieciach osiedlowych.

Wady i zalety NAT
Korzystanie z Internetu poprzez NAT ma pewne wady:
nie można na własnym komputerze uruchomić serwera dostępnego w
Internecie bez zmian wymagających interwencji administratora; utrudnione korzystanie z sieci P2P i bezpośrednie wysyłanie plików.

Do zalet należą:
większa anonimowość gdyż serwery, z którymi nastąpiło
połączenie nie mogą zidentyfikować konkretnego hosta po samym adresie IP
oszczędzanie publicznych adresów IP

Rodzaje NAT
Można wyróżnić 2 podstawowe typy NAT:
SNAT (Source Network Address Translation) to technika polegająca na zmianie adresu źródłowego pakietu
IP na jakiś inny. Stosowana często w przypadku podłączenia sieci dysponującej adresami prywatnymi do sieci Internet.
Wtedy router, przez który podłączono sieć, podmienia adres źródłowy prywatny na adres publiczny (najczęściej swój własny).
DNAT (Destination Network Address Translation) to technika polegająca na zmianie adresu docelowego pakietu IP na jakiś inny.
Stosowana często w przypadku, gdy serwer, który ma być dostępny z Internetu ma tylko adres prywatny.
W tym przypadku router dokonuje translacji adresu docelowego pakietów IP z Internetu na adres tego serwera.

Szczególnym przypadkiem SNAT jest maskarada, czyli sytuacja, gdy router ma zmienny adres IP
(np. otrzymuje go w przypadku połączenia modemowego dodzwanianego). Wtedy router zmienia adres źródłowy na taki,
jak adres interfejsu, przez który pakiet opuszcza router.

PROXY

Serwer pośredniczący (pośrednik, często z ang. proxy) – oprogramowanie lub serwer z odpowiednim oprogramowaniem,
które dokonuje pewnych operacji (zwykle nawiązuje połączenia) w imieniu użytkownika.
Często utożsamiany z pośrednikiem HTTP (HTTP proxy).

Użytkownik zleca pośrednikowi zadania za pomocą odpowiedniego klienta.
W wypadku usług FTP i HTTP jest to klient FTP i przeglądarka internetowa.
Obok tych popularnych rozwiązań znane są także inne, jak np. pośredniki (proxy) aplikacyjne,
transferujące zapytania aplikacji, w istocie pełni ono funkcję oprogramowania pośredniczącego
i realizuje "trasowanie zależne od danych". Inne rodzaje pośredników mogą obsługiwać
np. sieciowe protokoły transmisji głosu i innych usług.

Zalety:
Dużo krótszy czas oczekiwania na załadowanie się strony WWW (gdyż jest ona ściągana
z blisko położonego serwera w sieci W3cache, który przeważnie używa szybkich łącz o wysokiej przepustowości),
Proxy-Serwer ma lepsze łącza, niż bezpośrednie korzystanie z docelowego serwera – jeśli jest on wolny,
Zmniejszenie przepływu danych na dalekich dystansach (odciążenie słabszych łącz internetu),
Jeśli ktoś przed nami pobierał strony, lub inne zasoby przez ten proxy-serwer, to nasz komputer ściągnie ją z proxy od razu.
Ukrywanie adresu IP komputera na którym pracujemy
Konfiguracja przeglądarki w celu używania serwera pośredniczącego jest bardzo prosta,
wymaga od nas znajomości adresu i numeru portu danego serwera proxy.

DHCP Strony: Główna
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 1213